مدیرعامل GSMPay تشریح کرد / اهمیت برند کارفرمایی در دوران تغییر فلسفه کار
براساس مشاهدات میدانی تیم راه‌کار، عمده مدیران منابع انسانی شرکت‌ها زن هستند؛ در همین باره دیدگاهی وجود دارد مبنی بر اینکه کسب‌وکارهای ایرانی آن‌چنان که باید به این عنوان شغلی اهمیتی نمی‌دهند و از این جایگاه صرفا برای ایجاد برابری جنسیتی در شرکت استفاده می‌کنند. در همین راستا در گفت‌وگویی با روح‌الله پرنیان، مدیرعامل GSMPay، نقش و اهمیت واحد منابع انسانی در شرکت‌ها و راهکارهای بهبود برندکارفرمایی و تاثیرات آن را بر شرکت بررسی کرده‌ایم. آن هم در دورانی که مهاجرت یک ترند است و کارمندان فقط برای پول کار نمی‌کنند.
طبق صحبت‌های روح‌الله پرنیان، مدیرعامل GSMPay، او هیچ‌وقت خودآگاه دست به استخدام مدیران منابع انسانی زن نزده است اما ناخودآگاه همیشه مدیران منابع انسانی زن را برای همکاری انتخاب کرده است. او می‌گوید شاید یکی از دلایل این اتفاق، ماهیت حوزه منابع انسانی است که به رفتاری مادرانه و فردی که گوش شنوای سازمان باشد، نیاز دارد.
تمرکز بر مهارت‌های نرم و بهبود برند کارفرمایی
از نگاه پرنیان، برند کارفرمایی تصویر یک شرکت است که باعث می‌شود نیروی کار ترجیح دهد که میان شرکت‌های موجود و سایر موقعیت‌های کاری، آن مجموعه را برای فعالیت انتخاب کنند.
در دورانی که بازار کار ایران با کمبود نیروی انسانی دست به گریبان است، بهبود برند کارفرمایی یک ضرورت و مزیتی رقابتی برای شرکت‌هاست و همین موضوع باعث شده GSMPay برنامه‌هایی در همین راستا داشته باشد. پرنیان درباره اقدامات GSMPay برای تقویت برند کارفرمایی خود توضیح می‌دهد: «استراتژی شرکت این است که علاوه بر پیروی از استارنداردهای معمولِ منابع انسانی و برند کارفرمایی، افراد همیشه در شرکت و محل کار احساس و حال خوبی داشته باشند و همان‌ها با ذهنیت و رضایتی که از شرکت دارند، سفیران برند ما باشند.»
پرنیان ادامه داد: «علاوه بر بهبود فضای شرکت، تمرکز بر مهارت‌های اجتماعی افراد یکی دیگر از راهکارهای مؤثر بر تقویت برند کارفرمایی است. زمانی که انسان‌ها مهارت‌های نرم داشته باشند، از نحوه تعامل با یکدیگر آگاه باشند و به نحوی حرفه‌ای و دلسوزانه یکدیگر را نقد کنند، ارتباط مثبت و مؤثر شکل خواهد گرفت. در نتیجه این اتمسفر، فضای بهتری شکل می‌گیرد و محیط بهتر، مساوی است با داشتن برندی جذاب‌تر.»
او همچنین اعتقاد دارد در مسیر بهبود برندکارفرمایی هر شرکت، نیروهای انسانی حاضر در شرکت مؤثرند اما از آنها مهم‌تر افرادی هستند که شرکت را ترک می‌کنند. این یعنی احساس مثبت میان کارفرما و کارمند حتی بعد از اتمام همکاری با شرکت هنوز وجود دارد. در این شرایط است که خوشنامی برند یا همان کسب‌وکار دهان به دهان میان افراد کامیونیتی کارجویان می‌چرخد.
به گفته پرنیان، هرچه جدا شدن افراد از یک کسب‌وکار جذاب‌تر و صمیمانه‌تر اتفاق بیفتند، احتمال تقویت برند کارفرمایی آن مجموعه هم افزایش پیدا می‌کند.
وقتی کارمندان فقط برای پول کار نمی‌کنند
او در ادامه صحبت‌هایش به راهکارهای رفع چالش‌های کسب‌وکارها در مقابل موج مهاجرت نیروهای انسانی نیز اشاره کرد و گفت: «جذب نیروهای انسانی حرفه‌ای به ویژه در لایه C در دورانی که موج مهاجرت شرکت‌ها و جامعه را فرار گرفته، اقدام بسیار سختی است و برای ما یک دغدغه است. ناچاریم بخشی از این چالش را با افزایش‌های چندباره حقوق و دستمزد در سال رفع کنیم و راه دیگری هم وجود ندارد. نکته دیگری هم وجود دارد که افراد در لایه‌های C دیگر فقط برای پول کار نمی‌کنند. در این نقطه، نقشه راه شرکت‌ها و محصولاتشان هست که اهمیت دارد. ما نیز سعی داریم با ایجاد جذابیت در محصولات GSMPay افراد و نیروهای را جذب کنیم.»
او صراحتاً عنوان کرد که اکنون با حقوق کسب‌وکارهای پیشرو نمی‌توان رقابت کرد اما چالش کسب‌وکار آنها به‌پیش از مرحله اول و در فرایند جذب است نه استخدام. و این یعنی شرکت سعی دارد افراد را از همان مصاحبه اول به واسطه محصول و مسیر شغلی تعریف شده برای آنها راضی کند.
برند کارفرمایی تحت تاثیر رویدادها و وقایع
پرنیان در پاسخ به سؤالی مبنی بر اینکه شرکت‌ها چگونه می‌توانند از رویدادهایی که در اکوسیستم برگزار می‌شود، برای تقویت برند کارفرمایی خود استفاده کنند؟ گفت: «شرکت‌ها با دو رویکرد می‌توانند از رویدادهای اکوسیستم برای بهبود برند کارفرمایی خود بهره ببرند. یکی از این رویکردها اسپانسر و حامی رویدادها شدن است. در واقع رویداد بستری که شرکت‌ها به واسطه آن می‌توانند خود را به فعالان اکوسیستم حوزه‌های گوناگون در تمام لایه‌ها معرفی کنند. استراتژی دیگر هم تولید محتوا حول محور رویدادهاست.»
او در پایان صحبت‌هایش در پاسخ به سوالی درباره تاثیر واکنش کسب‌وکارها به اتفاقات سیاسی، اجتماعی و فرهنگی بر روابط دروان سازمانی، تصریح کرد: «اتفاقاتی که در کشور رخ می‌دهد چندجانبه است اما عمده افراد، فقط یک جنبه از آن را می‌بینند و این موضوع باعث شده واکنش نشان دادن کسب‌وکار به اتفاقات بیرونی برای کسب‌وکار مانند تیغی دو لبه باشد. شاید از نگاه کسب‌وکار یک واکنش مثبت است اما در عمل بازخورد منفی برای آنها در پی داشته باشد. مبتنی بر همین واقعیت به شخصه سعی می‌کنم کسب‌وکار را تحت تأثیر اتفاقات بیرونی قرار ندهم. چراکه اطلاعات کسب‌وکار و همچنین کارمندان و.. از یک اتفاق ناقص است.»
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.