پلتفرمی برای حمایت از کارگران
با شیوع بیماری کووید ۱۹ در مارس ۲۰۲۰، یک زن جوان برزیلی که در ریودوژانیرو کار می‌کرد، به‌طور فزاینده‌ای نگران مادر و مادربزرگش شد. هر دوی آنها همچنان به‌عنوان نظافتچی و خدمتکار سر کار می‌رفتند، ساعت‌ها با وسایل نقلیه عمومی سفر می‌کردند تا در خانه‌های دیگران کار کنند، نمی‌توانستند کار را متوقف کنند، زیرا به‌شدت به پول نیاز داشتند و نمی‌توانستند به هر شکلی از حمایت دولتی تکیه کنند.
جولیانا فرانچا با راه‌اندازی یک کمپین عمومی «برای زندگی مادران‌مان»، توجه‌ها را به وضعیت اسفناک کارکنان جلب کرد. ۸۷ هزار نفر طوماری را امضا کردند که خواستار حمایت تضمینی از سلامت و مشاغل کارگران خانگی در طول همه‌گیری شد.
در طول همه‌گیری تلاش‌های مشابه در مقیاس کوچک، از جمله درخواست برای کمک‌های مالی و طرح‌های کمک‌های متقابل، در سراسر آمریکای لاتین ظاهر شد، زیرا بحران کووید۱۹ آسیب‌پذیری عمیق مردم را (عمدتاً زنان که پشت درهای بسته برای خانواده‌ها کار می‌کنند)، برجسته کرد.
هیچ‌کس اعداد دقیق را نمی‌داند، اما تخمین زده می‌شود که ۱۸ میلیون کارگر خانگی در آمریکای لاتین وجود دارد که از هر چهار نفر آنها سه نفر به‌طور غیررسمی شاغل هستند. کارگران خانگی معمولاً به امنیت اجتماعی، بیمه حوادث یا مراقبت‌های بهداشتی مرتبط با شغل خود دسترسی ندارند.
آنها مرخصی سالانه یا استعلاجی باحقوق دریافت نمی‌کنند، ممکن است کمتر از حداقل دستمزد دریافت کنند و بیشتر از حداکثر ساعات کاری کار کنند.
به‌طور رسمی دولت‌های سراسر جهان از جمله آمریکای لاتین متعهد شده‌اند که به این مسائل رسیدگی کنند. در ایالات متحده، مدافعان حقوق کارگران خانگی، به‌ویژه اتحادیه ملی کارگران خانگی، بر تلاش برای سازمان‌دهی کارگران خانگی و ترویج ابتکارات خودیاری متقابل، مانند پلتفرم دیجیتال آلیا که خدمات پس‌انداز متقابل و خدمات بیمه اولیه را ارائه می‌دهد، تمرکز کرده‌اند.
اکنون در آمریکای لاتین، بازوی سرمایه‌گذاری تأثیرگذار جامعه باز، یعنی صندوق توسعه اقتصادی سوروس، از تلاش‌های یک شرکت مستقر در کلمبیا – سیمپیلیفیکا – حمایت می‌کند. سیمپیلیفیکا یک پلتفرم آنلاین در بوگوتا، پایتخت کلمبیا راه‌اندازی کرده که کارفرمایان را از سال ۲۰۱۵ قانوناً ملزم به ثبت قراردادهای کاری خود با کارگران خانگی کرده است.
داده‌های محدود نشان می‌دهد که کمتر از ۲۰ درصد از کارگران خانگی در کلمبیا ثبت‌نام شده‌اند. بار زمانی و پیچیدگی فرایند ثبت‌نام در کلمبیا اغلب به‌عنوان دلیل اصلی سطوح پایین انطباق ذکر می‌شود. سیمپیلیفیکا این شکاف بازار را شناسایی کرد و در حال حاضر اشتراک ماهانه‌ای را به کارفرمایان ارائه می‌دهد که به ثبت‌نام قانونی کارگران خانگی در سیستم‌های تأمین اجتماعی، رسمی‌کردن قراردادهای کتبی و مدیریت پرداخت‌های ماهانه برای کارگران خانگی کمک می‌کند.
این شرکت تاکنون بیش از ۱۵ هزار رابطه استخدامی را رسمی کرده است. این شرکت امیدوار است که با گذشت زمان، به ارائه محصولات و خدمات بیشتری مانند حساب‌های بانکی، برنامه‌های پاداش، محصولات بیمه عمر و همچنین ارائه اطلاعات برای کارگران خانگی بپردازد.
صندوق توسعه اقتصادی سوروس، قصد دارد ۷۵/۱ میلیون دلار برای حمایت از تلاش‌های سیمپیلیفیکا جهت گسترش، هم در کلمبیا و هم در سراسر آمریکای لاتین سرمایه‌گذاری کند. هدف در نهایت به رسمیت شناختن کامل کار مراقبتی و کار و کارگران مراقبتی به‌عنوان کارگرانی است که از حقوق، حفاظت و شرایط کاری مناسب برخوردار باشند، اما شناخت کامل ارزش و اهمیت کار مراقبتی مستلزم تغییرات گسترده‌ای است؛ نه فقط در قوانین و مقررات، بلکه در عمل و فرهنگ.
در طول این بیماری همه‌گیر، نشانه‌هایی از این نوع تغییر ظاهر شده است.
