مدیر منابع انسانی مدریک از وضعیت این حوزه در صنعت بازی میگوید / باید نیروها را در رشد سازمان درگیر کرد
مدیر منابع انسانی مدریک معتقد است که مشکل مهاجرت نیروهای متخصص فقط با پرداخت حقوق دلاری حل نمیشود. او همچنین میگوید که برای ساخت برند کارفرمایی، تکتک افراد مجموعه با هر موقعیتی در ساخت این برند مؤثر هستند.
کاظم پورنصاری، مدیر منابع انسانی مدریک در ابتدا اظهار کرد: «در حوزه بازی دو دسته نیروی انسانی وجود دارد: دسته اول نیروهای تِک هستند که نیروهای تخصصی این حوزه محسوب میشوند و دسته دوم نیروهایی هستند که موقعیتهای شغلی عمومیتری دارند.»
طبق گفته پورنصاری، جذب نیروهای دسته اول چالشهایی دارد. یکی از این چالشها مهاجرت این دست نیروهاست. این نیروها تمایل دارند به کشورهای اسکاندیناوی که در حوزه بازی تخصص دارند، مهاجرت کنند. البته اخیراً کانادا و آمریکا هم به مقصد مهاجرت این نیروها اضافه شده است.
او در ادامه به بیان راهکارهای مدریک برای چالشهای نیروی انسانی پرداخت و در این زمینه اظهار کرد: «مدریک به بحث آموزش نیروها در حوزه بازی اهمیت زیادی میدهد و به این موضوع نگاه جدی دارد. مدریک امسال یک آکادمی راهاندازی کرده که در آن به آموزش افراد برای موقعیتهای شغلی در صنعت بازی میپردازد. هدف آنها تأمین نیاز خود و کل صنعت بازی است.»
از نگاه مدیر منابع انسانی مدریک مشکل مهاجرت فقط با پرداخت حقوق دلاری حل نمیشود. او در این خصوص بیان کرد: «مشکلات بسیار دیگری هم وجود دارد که باعث نارضایتی افراد و در نتیجه مهاجرت آنها میشود. پرداخت حقوق دلاری هم تأثیر کمی در جلوگیری از مهاجرت نیروها ندارد، اما شرایط دیگر تأثیرگذاری بالایی در موضوع مهاجرت دارند.»
منابع انسانی میانجی است
پورنصاری اعتقاد دارد فضای کسبوکاری بازی یک فضای باز برای ایدهپردازی است. او میگوید: «اگر صفر تا صد کار را خودتان مشخص کنید و به نیروها بگویید همین کار را انجام دهند، فضای کاری جالب و جذابی نخواهید داشت. اگر میخواهید افراد خلاق و البته مستعد را جذب و از ایدههای آنها استفاده کنید، باید آنها را در رشد سازمان درگیر کنید. اینگونه است که میتوانید فضای جذابی برای نیروها ایجاد کنید.»
پورنصاری ضمن تأکید بر این مسئله که واحد منابع انسانی متولی اجرای برند کارفرمایی است، تصریح میکند: «تکتک افراد مجموعه با هر موقعیتی در ساخت برند کارفرمایی مؤثر هستند.»
او توضیح میدهد: «از لحظهای که یک نفر برای کار کردن وارد شرکت میشود تا زمانی که از آن مجموعه خارج میشود، برند کارفرمایی قابل مشاهده است. واحد منابع انسانی بهعنوان میانجی شرکت باید به گونهای رفتار کند که حتی اگر مسیر خروج آن فرد را برنامهریزی میکند، ذهنیت آن فرد از سازمان خراب نشود و بداند که در یک فضای حرفهای کار کرده است، اما به دلایل مشخص مجبور به خروج از آنجا شده است.
یا وقتی فردی برای کار در مجموعه درخواست میدهد، اگر به هر دلیلی متناسب با نیازهای فعلی مجموعه نیست، بازخوردی که به آن فرد داده میشود، باید کاملاً حرفهای باشد. اینکه به او بگوییم دانش کافی ندارد، بازخورد خوبی نیست و باعث میشود مجموعه در ذهن آن فرد، غیرحرفهای تلقی شود.»