اخراج‌های پساکرونا و بدنامی شرکت‌ها
پس از دو سال پررونق برای کسب‌و‌کارهای حوزه فناوری و رسانه، اکنون با موجی از اقدامات برای کاهش هزینه در این صنایع مواجه‌ایم که از جمله آن اخراج و تعدیل کارمندان است. این کسب‌و‌کارها با این اقدام خود می‌خواهند روی سودآوری تمرکز کنند، اما این رفتار می‌تواند به شهرت شرکت‌ها در بازار کار فشرده این روزها، آسیب بزند.
هزینه‌های بالا و بهره‌وری پایین
متا در یک اقدام نادر، روند استخدام خود را متوقف کرده و اخیراً کسبوکار پادکست خود را تنها پس از گذشت یک سال تعطیل کرده است. نتفلیکس چندین کارمند تازه استخدام‌شده برای طرح وبلاگ‌نویسی تودوم را اخراج کرد. اظهارات اخیر دارا خسروشاهی، مدیرعامل اوبر مبنی بر اینکه این شرکت استخدام را به عنوان یک «امتیاز» تلقی خواهد کرد نیز به معنی توقف یا کاهش سرعت استخدام است.
رسانه اجتماعی و اپلیکیشن ویدئویی کمئو نیز هفته گذشته ۸۷ کارمند را اخراج کرد که تقریباً یک چهارم نیروی کار خود آنها بود. شرکت‌های خرده‌فروشی از جمله گوپاف، پلوتون، تراسیو و ریف همچنین در حال تجدید نظر در تعداد کارکنان خود هستند، زیرا شرایط اقتصادی آنها تغییر کرده و چاره‌ای ندارند جز اینکه حواس خود را روی سودآوری متمرکز کنند.
افزایش زمان استفاده از اینترنت و رونق تجارت الکترونیک در روزهای اولیه همه‌گیری کرونا باعث رونق بسیاری از شرکت‌های فناور شد. همین امر آنها را وادار کرد تا به‌سرعت کارمندان خود را افزایش دهند و بتوانند پاسخگوی تقاضای بازار باشند. به عنوان مثال، آمازون تعداد نیروی کار خود را در دو سال گذشته تقریباً دو برابر کرده است.
از آنجا که تعدادی از کارمندان مراکز به مرخصی‌های مرتبط با کووید-۱۹ رفتند، شرکت کارمندان جدیدی را استخدام کرد. اما غیبت‌ها بعداً کاهش یافت و آمازون با وضعیتی مواجه شد که بیش از نیازش کارمند داشت. همین مسئله به بهره‌وری پایین‌تر منجر شد و هزینه‌هایش را افزایش داد.
شرایط اقتصادی تغییر می‌کند
این اقدامات در راستای کاهش هزینه، در حالی صورت می‌گیرد که بازار کار همچنان فشرده است و بسیاری از شرکت‌ها برای استخدام نیروی مورد نیاز خود تلاشی مضاعف می‌کنند. این به افزایش دستمزدها منجر می‌شود که به نوبه خود سبب‌ساز افزایش تورم است.
برای مهار این تورم، فدرال رزرو ایالات متحده قصد دارد با افزایش پیوسته نرخ بهره در طول سال جاری (شامل افزایش ۵۰ واحدی در هفته گذشته) به‌آرامی ترمز اقتصاد را بکشد. این امر هزینه‌های استقراض را افزایش می‌دهد که باعث می‌شود شرکت‌ها روند سرمایه‌گذاری خود را متوقف کنند.
ممکن است بازار شرکت‌ها را به سمت کاهش هزینه‌ها سوق دهد، اما روابط کارفرما و کارمند دیگر یک موضوع نگران‌کننده داخلی نیست، بلکه در توانایی شرکت برای جذب استعدادهای برتر در آینده و در تصویر آن نزد عموم نقش دارد.
به عنوان مثال بتر را در نظر بگیرید؛ استارتاپ وام مسکن و بیمه که در ماه دسامبر برای یک تماس ویروسی زوم که در آن مدیرعامل ۹۰۰ کارمند را اخراج کرد، سرفصل خبرها شد و جرقه مباحث‌هایی را درباره روابط کارکنان زد. اما این همه ماجرا نبود و این شرکت دوباره در ماه مارس به دلیل اخراج کارکنان در کانون توجه قرار گرفت.
همه‌گیری کرونا باعث شده است بسیاری از کارمندان به دنبال شرایط بهتر، کار فعلی خود را رها کنند و این امر بازار کار فشرده‌ای ایجاد کرده شد که قدرت بیشتری را در دستان کارمندان احتمالی قرار می‌دهد و بر شرکت‌ها فشار می‌آورد تا نه‌تنها آنها را جذب کنند، بلکه در حفظ آنها نیز بکوشند.
تغییر شرایط اقتصاد به این معنی است که شرکت‌ها توجه بیشتری به درآمدهای خود دارند، اما اخراج‌های بزرگ و تعطیلی سرمایه‌گذاری‌های جدید می‌تواند در آینده جذب استعدادها را برای آنها سخت‌تر کند.
